Podokonioza

Podokonioza (podoconiosis) nie jest spowodowana żadnym wirusem. Nie mają z nią nic wspólnego zakażenia bakteryjne i nie jest chorobą zakaźną.

Badaniem tej choroby w latach 1970-1980 zajmował się brytyjski chirurg mieszkający w Etiopii – Ernest W. Price.
Podokonioza dotyka ponad 4 mln ludzi. Występuje w Afryce, Azji i Ameryce Środkowej. Najwięcej udokumentowanych przypadków jest w Etiopii, Kamerunie, Rwandzie, Burundi, Ugandzie, Tanzanii, Kenii, Sudanie i na Wyspach Zielonego Przylądka, Bioko, Wyspy Świętego Tomasza i Książęcej. Na tych terenach występują rozległe skażenia ziemi popiołem i pyłem wulkanicznym. Szkodliwy pył z lawy wulkanicznej jest bardzo lekki. Unosi się do atmosfery nawet kilkadziesiąt kilometrów w górę by za pomocą wiatru przenieść się nawet o kilkaset kilometrów dalej.
Ludność żyjąca na tych terenach w szczególności rolnicy pracują na roli boso.
Bezpośrednim powodem powstawania podokoniozy są czerwone minerały znajdujące się w glebie i na całej powierzchni. Minerały te a w szczególności cząstki krzemu i aluminium działają drażniąco i atakują naczynia limfatyczne.

Przed rozwojem niewydolności limfatycznej pojawiają się takie objawy jak świąd, pieczenie, nadmierne pocenie się.  Podokonioza jest formą słoniowacizny (łac. Elephantasis). Choroba charakteryzuje się powstawaniem pęcherzy na stopach, po duże obrzęki podudzi. Obrzęki mogą być miękkie i płynne lub twarde i włókniste. Małe guzki z czasem przeistaczają się w rodzaj brodawczaka pokrytego mchem (Mossy Foot). Tropikalny obrzęk limfatyczny może prowadzić do zrastania się palców stóp lub owrzodzenia. Przybiera wygląd asymetryczny w stosunku do obu kończyn dolnych człowieka. Choroba prowadzi do deformacji nóg aż po niepełnosprawność. Stopy i dotknięte podokoniozą partie kończyn dolnych w ciepłym klimacie sprawiają duży ból uniemożliwiając dalsze funkcjonowanie. Dla wielu tamtejszych ludzi to jak wyrok śmierci. Choroba eliminuje ich z życia zawodowego a potem także ze społecznego skazując jednocześnie na biedę i ubóstwo. Ratunkiem jest niesienie pomocy w formie zabezpieczenia w wodę, podstawowe środki higieny i właściwe obuwie.
Światowa Organizacja Zdrowia WHO apeluje o pomoc dla ludzi cierpiących na podokoniozę . Wystarczy tak niewiele – zwykła higiena i obuwie. Pomocy udzielają m.in. takie organizacje jak The International Podoconiosis Initiative.

Więcej informacji można uzyskać np. na www.podoev.net
Tutaj link do ciekawego filmu o podoconiosis  Artykuł powstał w celu przybliżenia choroby jaką jest Podokonioza oraz dla uświadomienia o niebezpieczeństwach jakie niosą skutki bezpośredniego kontaktu z pyłem wulkanicznym zawierającym takie minerały jak krzem i aluminium.
Do artykułu wykorzystano internetowe źródła informacyjne jak np. The International Podoconiosis Initiative, WHO, Wikipedia, Podo e.V.net

Autorką tego artykułu jest Klaudia Kołatek
z Gabinetu Podologicznego w Żorach